Blogs Verhalen uit de vervoerssector
Bert en Jacco werken allebei in het vervoer. Bert is 26 jaar: chauffeur bij een medische dienstverlener. Hij vervoert onder andere bloed en ziekenhuismateriaal. Jacco is 47 jaar: inmiddels zelf eigenaar van een catering- en thuisbezorgservice. Hoewel ze verschillen in leeftijd en ervaring, kijken ze op eenzelfde manier naar hun werk. Hoe beïnvloeden verwachting en ervaring hun visie op het vak? Vanuit twee verschillende generaties kijken we naar het werk in het vervoer.
Gevoel van vrijheid
‘In mijn eentje op de weg, met mijn eigen pauzes: een soort van eigen baas. Dat geeft me elke dag weer een gevoel van vrijheid. En aan die vrijheid hecht ik écht veel waarde. Niet alleen in mijn werk, maar ook privé. Daarbij komt: het loon is goed, net als de arbeidsvoorwaarden. Bovendien rij ik in een Volkswagen Caddy met ingebouwde navigatie, heel luxe. Ook dat soort dingen zijn vrijheid, toch?’
Bert, nu 26 jaar, begon als brommerkoerier voor een Chinees restaurant. Daarna stapte hij over op de auto. Inmiddels brengt hij al twee jaar bloed en medisch materiaal van huisarts of ziekenhuis naar laboratoria. Gevoelig spul, dat elke dag weer op tijd op de juiste plek moet zijn. En collega’s? Ja, dat is waar, die ziet Bert alleen als hij ‘op de hut’ is: het hoofdkantoor dus.
‘Tijdelijk baantje’
Jacco, nu 48 jaar, is zo’n collega, maar dan bij een catering- en thuisbezorgservice. Hij ging ruim 20 jaar geleden het vervoer in. Voor een koeriersdienst bracht hij medische instrumenten rond, zo’n beetje wat Bert nu ook doet. Hij vervoerde bovendien drukwerk, meubels en andere producten. Heel divers dus.
‘Eigenlijk was het een tijdelijk baantje, voor een jaartje of zo,’ vertelt hij. ‘Ik zat al een poos in de horeca, wat grillig werken was met wisselend lange dagen en nachten. Ik had net een vriendin, zocht stabiliteit en dacht dat met simpel rijden van A naar B te kunnen vinden. Nou, zo werkte het dus niet. Helemaal niet zelfs. En het werd heel wat langer dan een jaartje…’
Simpel van A naar B, dat was en is er niet bij in het vervoer. Niet voor Jacco, tenminste.
Logische route
‘In de koerierswereld is het vooral een kwestie van de meest logische route vinden, op elk moment, steeds weer. Want dan denk je van A naar B te gaan, maar zodra je de hoek om bent, krijgt een of andere klant plotseling prioriteit. Of er is een wegversperring of file, en dan moet je à la minute beslissen wat je doet. Niks geen rechte lijn! Het is juist veel nadenken en dat maakt het werk lastiger, maar ook een heel stuk interessanter.’
Achter het stuur
De laatste tien, vijftien jaar is er in het vervoer ontzettend veel veranderd. Van stratenboekje via TomTom, naar Google Maps, zeg maar. Het maakte het werk misschien een stuk gemakkelijker, maar het gevoel en het gezonde verstand van de chauffeur bepalen nog altijd het succes, net als vroeger.
‘Zo kreeg ik bijvoorbeeld de rittenlijst,’ zegt Bert. ‘Die kan je standaard afwerken, maar hoe slim is dat? Dus ik begon te bellen met de huisartsenpraktijken op de lijst. Heeft de levering spoed? Kan ik je overslaan, omdat het niet goed op de route ligt? – dat soort dingen. Als je iets ziet dat beter kan: doe er dan wat aan. Trek aan de bel. Doe in elk geval meer dan alleen je taakje uitvoeren,’ vindt hij. ‘En misschien heb ik tegenwoordig de meest luxe wagen met de beste navigatie: uiteindelijk zit je altijd zélf achter het stuur.’
Stressvolle job?
Zelf achter het stuur is er voor Jacco niet altijd meer bij. Na een paar jaar op de weg verruilde hij de wagen voor een kantoorplek als planner. Planning op een koeriersbedrijf is een stressvolle job, waarbij je logisch moet kunnen nadenken en snel beslissen. ‘Dat planwerk deed ik een dikke tien jaar. Ik bleek er goed in te zijn, maar ik wilde meer. Dus begon ik kort geleden voor mijzelf: De Hollandse Pot Enzo, een maaltijdenservice, waarbij het product warm en op tijd moet aankomen. Het is ook weer een hele logistiek, waarbij stressbestendigheid, flexibiliteit en mijn ervaring in het vervoer enorm van pas komen.’
Begin op de weg!
‘Ja, ik denk zeker dat je stressbestendig en flexibel moet zijn, snel situaties moet kunnen inschatten,’ vindt ook Bert. ‘Die stressbestendig is nodig, omdat je nogal eens wat ongelukken op de weg ziet. Zelf nooit zo’n ongeluk gehad gelukkig, want ik vervoer al genoeg bloed… Punctualiteit, dat is ook zoiets belangrijks. Soms heb ik iets te strak gepland, sta ik in de file, moet het gas erop. Dan krijg ik een boete, die ik dan zelf moet betalen.’
‘Mijn advies aan iedereen die in het vervoer zit of wil,’ zegt Jacco: ‘Begin op de weg. En denk dus vooral niet alleen van A naar B te gaan. Of van start naar finish. Denk juist meer stappen vooruit en wees voorbereid op tegenslagen. Soms is de langere weg slimmer dan de korte. En hé: dat geldt voor het hele leven. Het is een levensles!’
Reactie van de loopbaancoach: Janet Knoop
‘Vrijheid’: dit woord lees ik terug in de verhalen van Bert en Jacco. Die vrijheid lijkt onder druk te staan. Bijvoorbeeld door de snelheid en hectiek van de tegenwoordige tijd. Het romantische beeld van rijden in een grote truck door het prachtige land, wordt verdrongen door de stress van het op tijd komen en de drukte op de weg. Het kan dan zijn dat je als werknemer inderdaad moet erkennen dat het soort werk niet meer bij je past. Je moet dan de route van je loopbaan wijzigen. Daarbij kun je uiteraard je ervaringen meenemen naar een volgende functie. Zoals Jacco ook daadwerkelijk heeft gedaan. Door zijn ervaring als chauffeur kan hij naar alle waarschijnlijkheid beter plannen, maar ook makkelijker het gesprek aangaan met de chauffeurs die hij er op uitstuurt. Het is een mooi voorbeeld van hoe je start in een functie, en vervolgens doorgroeit of switcht naar een nieuwe. Oók in de sector waarin je bent begonnen.
Over de schrijver
Siebe Huizinga schrijft en publiceert boeken over de baanbrekende visies en opmerkelijke prestaties van ondernemende personen. Elke loopbaan, vindt hij, zegt veel over iemands keuzes, kwaliteiten en karakter. Loopbaanbegeleiding kan daarbij helpen het beste uit jezelf te halen. In zijn interviews voor James Loopbaan komen mensen van twee verschillende generaties zelf aan het woord: over zichzelf en hun werk; hun ervaringen, verwachtingen, kansen en teleurstellingen.
