Blogs Steven over de zorg
Als ex-horecaman zijn onregelmatige werktijden mij niet vreemd.
Mijn werkroosters veranderde zelfs in dezelfde week nog weleens flink. Bij een hotel waar ik gewerkt heb had ik bijvoorbeeld vaak het volgende rooster: dinsdag tot en met donderdag van 15:00 tot 23:00 en vrijdag tot en met zaterdag van 07:00 tot 15:00. De omschakeling van donderdag op vrijdag vond ik vaak best zwaar. Zeker wanneer ik moest overwerken. Ik heb hier eigenlijk nooit aan kunnen wennen.
De eindstage van mijn horeca-opleiding heb ik gelopen bij een restaurant dat in een verzorgingshuis voor ouderen zit. Mijn werktijden waren hier stabiel. Het viel mij hier echter op dat de verpleegkundigen en artsen op de meest uiteenlopende tijden moesten werken. Volgens mij is dit sowieso iets waar werken in de zorg om bekend staat. Maar hoe zouden mensen in de zorg hiermee omgaan? Hoe houden mensen het werk in de zorg leuk? Om hier een beter beeld van te krijgen, ben ik in gesprek gegaan met Eva. Eva werkt als sociotherapeut en verpleegkundige in de zorg. Onder het genot van een kop thee heb ik Eva gesproken in een café vlakbij haar werk.
In gesprek met Eva
Hoe ben je op het idee gekomen om in de zorg te gaan werken en wat vind je het meest leuke aan werken in de zorg?
Ik sprak voordat ik in de zorg begon, vaak mensen uit mijn omgeving die aan het werk waren in die branche. Ik werkte op dat moment in de horeca. Hier merkte ik dat ik het leuk vind om voor mensen te zorgen. Dit geeft mij voldoening. De combinatie van deze twee dingen hebben mij ertoe gebracht om te starten met een opleiding in de richting verpleegkunde. Allereerst wilde ik graag ‘op’ de ambulance gaan werken. Na een blok over de zorg en psychiatrie besloot ik mij toch te specialiseren in de psychiatrie. Ik vond de lessen hierover namelijk zeer interessant.
Het meest leuke aan werken in de zorg vind ik dat geen dag hetzelfde is. Dit houdt het uitdagend. Daarnaast vind ik het fantastisch om verder te kijken dan alleen de voorgeschreven medicatie: hoe help ik een patiënt zo goed mogelijk?
Welke stappen heb je allemaal doorlopen in je loopbaan in de zorg?
Ik ben dus een verpleegkunde opleiding gaan volgen. Tijdens deze studie heb ik veel stages moeten lopen. Hieronder een handig overzicht!
- Stap 1: in het eerste jaar heb ik gewerkt in een verpleeghuis voor somatiek en ouderenzorg.
- Stap 2: vervolgens ben ik stage gaan lopen bij Verpleeghuis de Beukenhof. Ik heb hier gewerkt op de afdeling Niet Aangeboren Hersenletsel. Hier heb ik na de stage nog een jaar gewerkt.
- Stap 3: in het derde jaar van mijn studie heb ik eerst stage gelopen bij de afdeling Acute Psychiatrie voor Volwassenen in het UMC. Daarna ben ik stage gaan lopen bij de Van der Hoeven Kliniek (een Tbs-inrichting) op de afdeling Klinisch Intensieve Behandeling.
- Stap 4: stage bij Altrecht, afdeling ambulante zorg.
- Stap 5: ik ben gaan werken bij de Van der Hoeven Kliniek, op dezelfde afdeling als waar ik stage liep.
Merk je veel van onregelmatige werktijden in de zorg en wat vind je hiervan?
Hier merk ik veel van. De diensten zijn erg wisselend. Ik heb regelmatig een late dienst op de ene dag en een vroege dienst de dag erna.
Persoonlijk heb ik geen last van de onregelmatige werktijden. Ik vind het best fijn. Zo ben ik doordeweeks vaak een dag vrij. Op die manier kan ik bijvoorbeeld makkelijk afspraken maken met instanties die van 9:00 tot 17:00 geopend zijn. Ook vind ik het heerlijk om soms vier dagen achter elkaar vrij te zijn. Dit komt voor, omdat je ook weleens zes dagen achter elkaar werkt.
De onregelmatige werktijden zijn voor jou dus geen probleem. Spreek je collega’s die hier wel last van hebben? En hoe gaan zij hier dan mee om?
Soms spreek ik weleens collega’s met kinderen die de onregelmatige werktijden minder fijn vinden. Die vinden het niet leuk dat zij daardoor hun kinderen weinig zien.
Natuurlijk hoor ik deze collega’s weleens klagen over de onregelmatige werktijden. Anderzijds vinden zij het werk zó leuk, dat zij het voor lief nemen. Ik denk dus dat zij de onregelmatige tijden accepteren omdat zij op die manier het werk kunnen doen dat zij graag willen doen.
Hoe houd je het werk in de zorg leuk voor jezelf?
In de psychiatrie gebeuren soms nare dingen. Ik vind het daarom erg fijn om veel met collega’s te praten. Dit helpt mij om nare en ingrijpende 
gebeurtenissen niet mee naar huis te nemen. Daarnaast houd ik het werk leuk door mijzelf uit te blijven dagen. Zo loop ik af en toe mee op andere afdelingen, om daar weer over te leren.
Wat zijn volgens jou eigenschappen die goed van pas komen bij een baan in de zorg?
Je moet in ieder geval wíllen zorgen voor anderen. Daarnaast is het belangrijk dat je goed je grenzen kunt aangeven. De zorg is vaak druk en hectisch: er wordt veel van je gevraagd. Als je geen duidelijke grenzen stelt naar collega’s en patiënten, kan het een behoorlijk zware baan worden. Daarnaast is flexibiliteit belangrijk. Geen dag is hetzelfde en snel schakelen hoort erbij!
Wat heb ik geleerd van Eva?
Eva geeft aan dat passie voor het werk belangrijk is in de zorg. Op die manier ga je makkelijker met de onregelmatige werktijden om. Wanneer je het werk erg leuk vindt, accepteer je sneller de minder leuke kanten. Ook is flexibiliteit erg belangrijk wanneer je werkt in de zorg. Deze flexibiliteit komt natuurlijk goed van pas bij het omgaan met onregelmatige werktijden. Wat ik ook een hele goede vind van Eva: grenzen kunnen aangeven. Het is namelijk algemeen bekend dat de zorg best zwaar kan zijn als sector. Dit bevestigt Eva ook in het interview. Wat zou een ervaren loopbaanspecialist hiervan denken?
In gesprek met een loopbaanadviseur: Pascale Wismans
Vanuit haar eigen loopbaan heeft Pascale veel ervaring met zowel individuele begeleidingstrajecten als het leiden van (loopbaan)projecten. Daarnaast heeft zij ervaring in de zorg en hier ook veel affiniteit mee.
Bij Eva is te zien dat zij goed nagedacht heeft over haar loopbaankeuzes. Zij merkte door haar ervaring in de horeca dat zij het leuk vindt om voor mensen te zorgen. Vervolgens heeft zij verschillende mensen in haar omgeving gevraagd naar ervaringen in de zorg. Uiteindelijk is zij door bepaalde lessen en stages in de psychiatrie terecht gekomen. Eva is zich ervan bewust dat de zorg en de psychiatrie best zwaar kunnen zijn. Erg goed dat zij daarom een uitlaatklep heeft gevonden: praten met collega’s. Ook maakt Eva duidelijk dat het belangrijk is om grenzen aan te geven in de zorg. Dat is overigens belangrijk voor iedere werkende en in alle branches. Wanneer je je grenzen kunt aangeven, kun je voorkomen dat je teveel hooi op je vork neemt. Dat helpt vervolgens weer om duurzaam inzetbaar te blijven.
Toen ik Pascale vroeg naar haar ervaring met de onregelmatige werktijden in de zorg, herkende zij veel uit Eva’s verhaal.
Wanneer mensen zich goed oriënteren op de zorg, weten zij van tevoren dat deze onregelmatige werktijden erbij horen. Wat ik belangrijk vind om aan te stippen over deze werktijden, is dat het zeer persoonlijk is of het bij je past of niet. Je voorkeuren en waarden kunnen hierin ook veranderen. Bijvoorbeeld doordat je in een andere levensfase terecht komt. Als je jonge kinderen hebt, dan heb je andere voorkeuren dan als je oudere kinderen hebt bijvoorbeeld. Natuurlijk zijn de onregelmatige werktijden niet altijd leuk. Maar zoals Eva ook al aangaf: het afwegen van de positieve kanten tegen de negatieve kanten is erg belangrijk. Heb je passie voor de zorg? Dan kan dat helpen om onregelmatige werktijden makkelijker te accepteren. De balans moet voor jou persoonlijk goed zijn.
Pascale benadrukt hoe belangrijk oriëntatie op werk en studie is. Door een goede oriëntatie weet je of een beroep bij je past. Ook heeft Pascale aangegeven dat het goed is om te kunnen praten met mensen (collega’s bijvoorbeeld). Deze uitlaatklep is ontzettend belangrijk in ieder beroep. Verder vertelt Pascale dat het belangrijk is om regelmatig stil te staan bij je loopbaan. Gaat het nog goed? Houd je het werk goed vol? Vind je het werk nog wel leuk en wat zijn dingen waar je voldoening uit haalt?
Wat kun je zelf al doen?
Je zou kunnen beginnen met het werken aan je eigen duurzame inzetbaarheid. De 8 tips om duurzaam inzetbaar te blijven van LoopbaanCentraal kunnen je helpen om even na te denken over je loopbaan.
Steven
Steven is zijn loopbaan begonnen in de horeca. Na een opleiding horecaondernemer/ manager met als onderdeel de opleidingen basiskok en gastheer heeft hij op zijn 22e de keuze gemaakt om een 21+ toets te maken voor een rechtenstudie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Op zijn 23e is hij begonnen met de opleiding.
Nu werkt hij onder andere als tekstschrijver. Loopbaanstappen zijn hem dus niet vreemd. Een training loopbaanontwikkeling heeft hem enthousiast gemaakt voor het onderwerp. Nu schrijft hij vanuit die nieuwsgierigheid deze blogs.
